خازن الکترولیت

خازن الکترولیت، نوعی خازن الکتریکی است که در آن از الکترولیت برای ایجاد لایه‌ای از جریان الکتریکی بین دو الکترود استفاده می‌شود. الکترولیت معمولاً یک ماده مایع یا یک پلیمر الکترولیتیک است که بسته به نوع آن، برای جذب یا تخلیه‌ی یون‌ها به‌کار می‌رود.

در خازن الکترولیتی، یکی از الکترودها معمولاً یک لایه نازک از فلز، مانند آلومینیوم، است که به‌صورت فیلمی روی سطحی از الکترولیت گذاشته می‌شود. الکترود دیگر نیز می‌تواند یک فلز باشد که با الکترولیت در تماس است، یا ممکن است یک ماده‌ی نیمه‌رسانا باشد که در این صورت به‌عنوان الکترود دوم استفاده می‌شود.

در حالت عادی، خازن الکترولیتی برای ذخیره‌ی انرژی الکتریکی استفاده می‌شود و همچنین به‌عنوان بخشی از مدارهای الکترونیکی که نیاز به جریان پایدار و ثابت دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خازن الکترولیتی در صنعت الکترونیک و الکترونیک قدرت و در بسیاری از دستگاه‌ها و مدارهای الکتریکی کاربرد دارد. در زیر برخی از کاربردهای خازن الکترولیتی آمده است:

1. کاربرد در دستگاه‌های الکترونیکی کوچک: خازن‌های الکترولیتی بسیار کوچک و سبک هستند و به‌راحتی در دستگاه‌های الکترونیکی کوچک، مانند تلفن همراه، دوربین‌های دیجیتال و دستگاه‌های پزشکی کاربرد دارند.
2. کاربرد در منابع تغذیه قدرت: خازن الکترولیتی در منابع تغذیه قدرت برای تثبیت و ذخیره‌ی انرژی الکتریکی استفاده می‌شود. این خازن‌ها در مدارهای DC-DC converter و درایورهای موتور و دستگاه‌های الکترونیکی صنعتی و خودرویی کاربرد دارند.
3. کاربرد در سیستم‌های حفاظتی: خازن‌های الکترولیتی به‌عنوان قطعاتی از سیستم‌های حفاظتی از جمله سیستم‌های آتش‌نشانی و دزدگیر در خودروها استفاده می‌شوند.
4. کاربرد در صنعت صوتی و تصویری: خازن‌های الکترولیتی در صنعت صوتی و تصویری، مانند بلندگوها و تلویزیون‌ها، به‌عنوان قطعاتی از مدارهای فیلتر استفاده می‌شوند.
5. کاربرد در سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر: خازن‌های الکترولیتی در سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر، مانند پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی، به‌عنوان قطعاتی از مدارهای تنظیم جریان و ولتاژ استفاده می‌شوند.

معایب خازن الکترولیت شامل موارد زیر می‌شود:

1. قیمت بالا: قیمت خازن الکترولیتی نسبت به خازن‌های دیگر بالاتر است و به‌عنوان یک عامل محدود کننده در کاربردهایی که به تعداد زیاد خازن مورد نیاز است، مطرح می‌شود.
2. ولتاژ عکس: خازن‌های الکترولیتی دارای ولتاژ عکس هستند، به این معنی که اگر ولتاژ مناسب به آن‌ها تامین نشود، ممکن است خراب شوند یا به طور غیر قابل بازگشت تخریب شوند.
3. عمر محدود: عمر خازن‌های الکترولیتی، به دلیل استفاده از مواد الکترولیتی، محدود است و با گذشت زمان این خازن‌ها کیفیت کاری خود را از دست می‌دهند و در نتیجه به محدودیت عمری زیرین خود همراه با مشکلات دیگری، مانند افت ولتاژ، می‌رسند.
4. حساسیت به دما: خازن‌های الکترولیتی، مانند سایر قطعات الکترونیکی، حساس به تغییرات دما هستند و در مقابل دمای بالا و پایین نسبت به دمای کاری خود، مستعد خرابی و کاهش عمر هستند.
5. اندازه بزرگ: خازن‌های الکترولیتی با اندازه بزرگ در دسترس هستند، اما این خازن‌ها به‌راحتی در ابعاد کوچکتر به طور موثر عمل نمی‌کنند، بنابراین در دستگاه‌هایی که اندازه کوچک مد نظر است، به گزینه‌های دیگری برای خازن متوسل می‌شود.

قیمت خازن‌های الکترولیتی بسته به ظرفیت، نوع خازن، سازنده و کیفیت ساخت متفاوت است. همچنین با توجه به نوع مصرف، قیمت خازن‌های الکترولیتی ممکن است تفاوت داشته باشد. در کل، قیمت خازن‌های الکترولیتی با ظرفیت کمتر و ولتاژ کاری پایین‌تر، ارزان‌تر هستند. همچنین، نوع خازن (SMD یا THT) و کیفیت ساخت نیز تأثیر بسزایی در قیمت دارند.

برای مثال، خازن الکترولیتی با ظرفیت ۱۰ میکروفار و ولتاژ کاری ۶٫۳ ولت می‌تواند حدود ۵۰۰ تومان قیمت داشته باشد، اما خازن الکترولیتی با ظرفیت بالاتر به عنوان مثال ۴۷۰ میکروفار و ولتاژ کاری ۶٫۳ ولت، ممکن است حدود ۱۵۰۰ تومان هزینه کند. همچنین، خازن‌های الکترولیتی با ولتاژ کاری بالا و یا کیفیت ساخت بهتر، قیمت بیشتری دارند. لازم به ذکر است که این مبالغ به‌عنوان مثال و با توجه به وضعیت بازار و شرایط فعلی ممکن است تغییر کند.

لطفا برای اطلاع دقیق از قیمت ها با تیم فروش تله کام الکترونیک در تماس باشید.

ظرفیت خازن الکترولیت بیانگر توانایی خازن در ذخیره و نگه‌داری بار الکتریکی است. ظرفیت خازن الکترولیت به واحد فاراد (F) اندازه گیری می‌شود. برای خواندن مقدار ظرفیت خازن الکترولیت، معمولاً مقدار آن به‌صورت یک کد روی بدنه خازن نوشته شده است که شامل مقدار اصلی و نوع خازن می‌شود. به‌طور معمول، عبارت ظرفیت خازن الکترولیت به‌صورت مقدار میکروفاراد (μF) یا نانوفاراد (nF) بیان می‌شود. به‌عنوان مثال، اگر روی بدنه خازن عبارت “47μF” یا “100nF” نوشته شده باشد، به این معنی است که ظرفیت خازن الکترولیت ۴۷ میکروفاراد یا ۱۰۰ نانوفاراد است.

این خازن، یک خازن الکترولیتی با ظرفیت 150 میکروفار و ولتاژ کاری 25 ولت است. این خازن معمولاً با عبارت “150uF 25V” بر روی بدنه خود مشخص می‌شود. این خازن می‌تواند در مدارهای الکترونیکی با ولتاژ کاری حداکثر 25 ولت مورد استفاده قرار گیرد و برای ذخیره‌سازی بار الکتریکی کوچک و پایدار در مدارهای الکترونیکی مختلف به کار می‌رود. قیمت این خازن متفاوت است و به عواملی مانند نوع و سازنده خازن، کیفیت ساخت و نوع مصرف خازن وابسته است.

ساختار خازن الکترولیتی به شکل یک الکترود و یک الکترولیت می‌باشد. الکترود معمولاً از آلومینیوم ساخته شده و به صورت یک ورق نازک و بر روی یک پایه ثابت شده است. الکترولیت یک لایه نازک از اکسید آلومینیوم بر روی الکترود است که باعث ایجاد یک لایه نازک از اکسید آلومینیوم بر روی سطح الکترود می‌شود. این لایه اکسید آلومینیوم به عنوان یک لایه عایقی برای الکترود عمل می‌کند و به واسطه این لایه عایقی، خازن الکترولیتی بین دو الکترود الکتریکی ایجاد می‌شود. الکترولیت معمولاً یک ماده مایع است که بر روی الکترود تزریق می‌شود و پس از ایجاد لایه عایقی، اکسیداسیون الکترود صورت می‌گیرد. این فرآیند به عنوان تشدید الکترولیتی معروف است و باعث افزایش ظرفیت خازن الکترولیتی می‌شود.

برای محافظت از خازن الکترولیتی در مدارهای الکترونیکی، می‌توان از روش‌های مختلف استفاده کرد. چندین روش محافظتی که برای کاهش خطر خرابی و آسیب به خازن الکترولیتی در مدارهای الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از:

1- استفاده از دیودهای زینر: دیود زینر، یک دیود شکست‌پذیر است که در مقابل تغییرات ولتاژ، مقاومت ثابتی را حفظ می‌کند. این دیود می‌تواند به عنوان یک محافظ ولتاژ برای خازن الکترولیتی استفاده شود.

2- استفاده از ترانزیستور‌ها: ترانزیستورها، به عنوان یک سوئیچ در مدارهای الکترونیکی استفاده می‌شوند و می‌توانند به عنوان یک محافظ جریان برای خازن الکترولیتی استفاده شوند.

3- استفاده از مقاومت‌های متحرک: در مدارهایی که با جریان پالسی و ضربه‌ای مواجه هستند، مقاومت‌های متحرک به عنوان یک محافظ جریان برای خازن الکترولیتی استفاده می‌شوند.

4- استفاده از فیوزهای تاخیری: فیوزهای تاخیری، به عنوان یک محافظ جریان برای خازن الکترولیتی استفاده می‌شوند. این فیوزها به صورت یک مقاومت داخلی و مقدار جریان مشخصی طراحی می‌شوند و در صورتی که جریان خارجی از حد مشخص شده تجاوز کند، فیوزها به صورت خودکار قطع خواهند شد.

خازن های الکترولیت با ولتاژ بالای 50 ولت در بازار وجود دارند و در بسیاری از کاربردهای الکترونیکی استفاده می‌شوند. این خازن ها از جنس الکترولیت تانتالوم، الکترولیت آلومینیومی و یا هیبریدی هستند.

خازن های الکترولیتی با ولتاژ بالای 50 ولت معمولاً در سیستم های تغذیه، تغذیه باتری، اینورترهای DC به AC، منابع تغذیه سوئیچینگ، تجهیزات صوتی و تصویری و سایر کاربردهای صنعتی و تجاری استفاده می‌شوند. همچنین، این خازن ها به دلیل ولتاژ بالایی که می‌توانند تحمل کنند، در مدارهای با تغییرات ولتاژ قوی و پالسی نیز استفاده می‌شوند.

لازم به ذکر است که خرید و استفاده از خازن های الکترولیتی با ولتاژ بالای 50 ولت، نیاز به دقت و اطمینان از کیفیت و استانداردهای محصول دارد و در صورت عدم رعایت این نکات ممکن است به خطر ایمنی و سلامتی بشر و تجهیزات الکترونیکی بیانجامد.

خازن الکترولیت یکی از انواع خازن‌های الکتریکی است که در برق‌های DC و AC کاربرد دارد. این خازن‌ها می‌توانند به دلیل ویژگی‌های خود، به عنوان فیلترهای آهنگ بالا (High-pass Filter) و فیلترهای آهنگ پایین (Low-pass Filter) استفاده شوند. همچنین در مدارهای DC-DC که نیاز به بالابر ولتاژ دارند، خازن‌های الکترولیتی بسیار کاربرد دارند.

با توجه به جزئیات ساختاری، خازن‌های الکترولیتی را می‌توان به دو نوع عمده تقسیم کرد:

1. خازن الکترولیتی الکترولیتی (Aluminum Electrolytic Capacitor): این نوع خازن الکترولیتی از دو الکترود فلزی و یک لایه الکترولیتی در وسط تشکیل شده است که بین الکترودها جریان الکتریکی را نگه می‌دارد. الکترولیت معمولاً اسید بوریک، اسید سولفاتیک، اسید فسفریک یا اسید کلریک است. این نوع خازن‌ها دارای ظرفیت بالایی هستند و در ولتاژهای بالا عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهند.
2. خازن الکترولیتی تانتالومی (Tantalum Electrolytic Capacitor): این نوع خازن الکترولیتی، به جای الکترولیتی که در خازن الکترولیتی الومینیومی استفاده می‌شود، از الکترولیت تانتالومی استفاده می‌کند. خازن‌های الکترولیتی تانتالومی نسبت به الومینیومی، اندازه کوچکتر، ظرفیت بالاتر، مقاومت سری کمتر و دقت بالاتری دارند. همچنین، این نوع خازن‌ها در برابر دما و نوسانات دمایی مقاومت بالایی دارند.

قبل از خرید خازن الکترولیت و خازن DC، بهتر است مشخصات و ویژگی‌های فنی آن‌ها را بررسی کنید تا بهترین گزینه را انتخاب کنید.

خازن الکترولیت با ظرفیت 15000 میکروفاراد و ولتاژ نامی 200 ولت، یک خازن الکترولیتی با ولتاژ و ظرفیت بالاست که در مدارهای الکترونیکی با ولتاژ بالا و استفاده در کاربردهایی مانند منابع تغذیه، اینورترها و سایر قطعات الکترونیکی صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این خازن به دلیل ظرفیت بالا، می‌تواند حجم زیادی از بار الکتریکی را نگهداری کند و در کاربردهایی مانند منابع تغذیه با ولتاژ بالا، به عنوان خازن تراکم استفاده می‌شود.

از آنجایی که این خازن با ولتاژ نامی 200 ولت تولید شده است، باید در مدارهایی که ولتاژ بالایی دارند استفاده شود و در مدارهای با ولتاژ پایین، ممکن است خازن با ظرفیت کمتر مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، باید توجه داشت که خازن الکترولیتی با ولتاژ نامی بالا باید با مراقبت خاصی نصب شوند و در مقابل برقراری ولتاژ بالا و یا اشتباهات نصب محافظت شوند.

خازن الکترولیت SMD به معنای “سطحی” است و به خازن الکترولیتی اشاره دارد که برای نصب بر روی سطح مدار چاپی طراحی شده است. این خازن ها با ابعاد کوچک و وزن سبک تولید می‌شوند و به طور گسترده ای در بسیاری از صنایع الکترونیکی مانند تلفن همراه، کامپیوترهای شخصی، لپ تاپ ها، تلویزیون ها، دوربین های دیجیتال و سایر دستگاه های الکترونیکی استفاده می‌شوند.

خازن الکترولیت SMD با ظرفیت های مختلفی تولید می‌شوند و به دلیل اندازه کوچک، برای طراحی مدارهای الکترونیکی با فضای محدود، به خصوص در دستگاه های الکترونیکی پرتابل و ابزار دقیق بسیار مفید هستند. همچنین، خازن های الکترولیتی SMD در سطح مدار چاپی به طور معمول با استفاده از تکنولوژی نصب سطحی (SMT) نصب می‌شوند که به کاهش هزینه و زمان تولید و افزایش دقت و سرعت نصب کمک می‌کند.

خازن های الکترولیتی با ولتاژ نامی 16 ولت، به خازن هایی اشاره دارند که می‌توانند با ولتاژ حداکثر 16 ولت کار کنند. این خازن ها به دلیل قابلیت استفاده در ولتاژهای پایین و ساختار ارزان قیمت، به طور گسترده ای در بسیاری از مدارهای الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، در مدارهای آمپلی‌فایر، منابع تغذیه، کارت‌های گرافیک و سایر قطعات الکترونیکی کوچک، خازن های الکترولیتی 16 ولت به طور معمول استفاده می‌شوند.

خازن های الکترولیتی با ولتاژ نامی 16 ولت با ظرفیت های مختلفی تولید می‌شوند و به دلیل اندازه کوچک و قابلیت استفاده در ولتاژهای پایین، برای طراحی مدارهای الکترونیکی با فضای محدود بسیار مناسب هستند. اما در صورتی که نیاز به خازن با ولتاژ بالاتری دارید، باید به خازن های الکترولیتی با ولتاژ نامی بیشتر توجه کنید.

خازن های الکترولیتی با ولتاژ نامی کمتر از 10 ولت، به خازن هایی اشاره دارند که می‌توانند با ولتاژ حداکثر 10 ولت کار کنند. این خازن ها به دلیل قابلیت استفاده در ولتاژهای پایین و ساختار ارزان قیمت، به طور گسترده ای در بسیاری از مدارهای الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، در مدارهای آمپلی‌فایر، منابع تغذیه، کارت‌های گرافیک و سایر قطعات الکترونیکی کوچک، خازن های الکترولیتی با ولتاژ نامی کمتر از 10 ولت به طور معمول استفاده می‌شوند.

خازن های الکترولیتی با ولتاژ نامی کمتر از 10 ولت با ظرفیت های مختلفی تولید می‌شوند و به دلیل اندازه کوچک و قابلیت استفاده در ولتاژهای پایین، برای طراحی مدارهای الکترونیکی با فضای محدود بسیار مناسب هستند. اما در صورتی که نیاز به خازن با ولتاژ بالاتری دارید، باید به خازن های الکترولیتی با ولتاژ نامی بیشتر توجه کنید.

قیمت خازن های الکترولیت بسته به برند، ظرفیت، ولتاژ، سایز و کیفیت تولید متفاوت است. به طور کلی، قیمت خازن های الکترولیت کوچک با ولتاژ پایین و خازن های الکترولیت بزرگ با ولتاژ بالا متغییر میباشد.

در مواردی همچون خرید عمده، قیمت خازن های الکترولیت ممکن است کمی کاهش یابد.

در هر صورت، قبل از خرید خازن های الکترولیت، بهتر است با توجه به نیاز و ویژگی‌های لازمه، با کارشناسان فروش تله کام الکترولیت در ارتباط باشید. ممنون از همراهی شما عزیزان.

10 کاربرد مهم خازن الکترولیتی چیست؟

تست خازن الکترولیتی به چه صورت میباشد؟