خازن پلی استر چیست؟

خازن پلی استر چیست؟

خازن های پلی استر از یک فیلم یا غشای پلی استر به عنوان دی الکتریک بین دو صفحه ی خازن استفاده می کند.

به دلیل خواص این دی الکتریک است که خازن پلی استر دارای ویژگی های منحصر به فردی است.

همچنین این خازن ها به نام قدیمی خازن های مایلار نیز شناخته می شوند زیرا این نام مرسومی برای غشای دی الکتریک پلی استری است که در آن به کار می رود.

دی الکتریک پلی استر

خازن های پلی استر بر مبنای استفاده از دی الکتریک پلی استر ساخته شده اند. دی الکتریک پلی استر بر مبنای گروهی از پلیمرها است که زنجیره ی اصلی پلیمر شامل استرهای شیمیایی است.

گرچه پلی استرهای زیادی وجود دارند، ولی واژه ی “پلی استر” به عنوان یک ماده ی خاص به ترفتالات پلی اتیلن (PET) اشاره می کند.

پلی استرها هم شامل مواد طبیعی و هم سنتز شده هستند. استرهای طبیعی در برگیرنده ی برشی از لایه ی شاخی برخی گیاهان هستند. پلی استرهای سنتز شده از موادی ساخته شده که حاصل مرحله ی رشد پلیمریزاسیون بوده و شامل موادی مانند پلی بوتیریت می باشد. پلی استرهای طبیعی و تعدادی از انواع سنتز شده ی آن ها قابل تجزیه ی زیستی هستند، ولی اکثر پلی استرهای سنتز شده این گونه نیستند.

از آنجایی که ماده ی پلی استر به کار رفته در خازن های پلی استر به طور عادی ترفتالات پلی اتیلن است، این خازن ها می توانند به دلیل دی الکتریک به کار رفته در آن ها به طور مخفف PET نامیده شوند.

خصوصیات خازن پلی استر

مانند هر خازن دیگری، خازن پلی استر نیز خواص خودش را دارد. این بدین معناست که این خازن ها برای برخی کاربردها نسبت به سایر کاربردها مناسب تر هستند.

برخی از مشخصات کلیدی آن ها به صورت زیر خلاصه می شود :

خازن های فقط پایه دار: خازن های پلی استر فقط به صورت خازن های پایه دار موجود هستند، و به صورت قطعات نصب سطحی ساخته نمی شوند.

دی الکتریک قوی : دی الکتریک به کار رفته در این خازن ها که اغلب PET می باشد، از نوع دی الکتریک های قوی می باشند، این بدین معناست که با استفاده از آن ها می توان خازن های ولتاژ بالا را با ابعاد و اندازه های کوچکتری ساخت.

دمای عملکرد : به عنوان نتیجه ای از خواص دی الکتریک، این خازن ها اغلب قادر هستند در دمای حداکثر 125 درجه سانتی گراد کار کنند، گرچه نرخ ولتاژ آن ها کاهش می یابد.

ESR : خازن های پلی استر دارای مقاومت معادل سری پائینی هستند.

نسبت بالای dV/dt : ساختار و دی الکتریک پلی استر در خازن های PET باعث شده در کاربردهای سریع از آن ها استفاده شود؛ سیگنال های سریعی که دارای زمان صعود کوتاهی هستند سیگنال هایی بوده که نیاز به مقادیر بالای dV/dt دارند.

تلورانس : بسیاری از خازن های پلی استر دارای تلورانسی فقط در حد 5% یا 10% می باشند که در مورد بسیاری از کاربردها کافی می باشد، ولی در کاربردهایی که به تلورانس بهتری نیاز داریم، می توان از خازن هایی با قیمت های بسیار پائین تر که  این روزها موجود هستند، استفاده نمود.

ساختار خازن پلی استر

خازن پلی استر یا PET به دو صورت مشاهده می شود : خازن با فیلم متالیزه شده و نوع ورقه ای آن

در خازن های پلی استر از لایه هایی از فلز و پلی استر یا دی الکتریک مایلار استفاده می شود تا بتوان رنج وسیعی از ظرفیت خازنی را در پکیج های کوچک ولی با سطوح پائین ولتاژ تولید نمود.

استفاده از لایه های دی الکتریک که به صورت لوله ای پیچیده شده اند علیرغم ظرفیت بالای خازنی باعث ایجاد اتلاف زیاد شده و این به معنی مشکلات حرارتی است. همچنین به دلیل ساختارشان، عملکرد این خازن ها در فرکانس های بالا ضعیف است؛ در نتیجه در کاربردهای فرکانس بالا یا جریان بالا از این خازن ها استفاده نمی شود.

پلی استر دارای ضریب دی الکتریک بالایی است و این مسئله ما را قادر می سازد که به خازنی با قیمت پائین و ابعاد کوچک دست یابیم که می تواند در دماهای بالا تا 125 درجه کار کند.

کاربردهای خازن پلی استر

خازن های پلی استر در بسیاری از جاهایی که خازن های پایه دار به کار می روند، مورد استفاده قرار می گیرند.

برخی از کاربردهای معمول خازن های پلی استر به صورت زیر است :

– در مدارهایی که لازم است خازن ها سطوح بالای جریان را راه اندازی کنند.

– کاربردهای کوپلینگ و دی کوپلینگ عمومی و همچنین بلوک کردن ولتاژهای DC

– فیلترینگ در جاهایی که به تلورانس های بالا نیازی نیست.

– کاربردهای صوتی

– در منابع تغذیه ای که به خازن های الکترولیتی با ظرفیت زیاد نیازی نیست.

خازن های پلی استر اغلب به عنوان خازن های همه منظوره مورد استفاده قرار می گیرند. آن ها در مقایسه با سایر خازن های فیلم دار دارای راندمان خوبی هستند، و همچنین قیمت آن ها در حد متوسطی می باشد.